Cambodja-Thailand

Ons eerste goede voornemen voor 2016 kunnen wij al afvinken: blog nummer 3!

Cambodja.
Eind november zijn we vertrokken naar Cambodja. We reizen behoorlijk onlogisch (vertrekken van het zuiden van Viëtnam, naar het noorden van Cambodja, om vervolgens weer richting het zuiden van Cambodja te reizen), aangezien we op deze manier een stukje met de ouders van Jeanne mee kunnen reizen. Omdat dit de langste reis tot nu toe was (17uur), verwachtten we een comfortabele (slaap)bus. Niets was minder waar (korte omschrijving: instabiel, warm en zo veel vering dat we af en toe loskwamen van onze stoel). Blijkbaar reizen ze in Cambodja vooral met krakkemikkige minibusjes. Het was verder echt een dag vol toevalligheden: Als Roos niet toevallig iemand met dezelfde tickets had gezien, hadden we onze bus nooit gevonden, als Jeanne niet toevallig zag dat Roos haar tas uit de bus was gegooid, waren we haar tas kwijt geweest, etc. etc. Op de grens 2 à 3 uur gewacht. Heel fijn was dat het geregeld werd door onze chauf (a.k.a. burberry pet). Minder fijn was de 'wc'..

Onze eerste stop was Siem Reap. Leuke stad met een hele leuke (nacht)markt en een bruisend uitgaansleven (waar we tevens niet aan deelgenomen hebben :)). Ook staat de stad bekend om de massages, wat Jeanne deze keer dus echt niet kon laten. Helaas werd dit gedaan door een kind van hoogstens 12. De massages skippen we dus voortaan maar.. Het arme kind zal wel geschrokken zijn van haar zweetnek. Siem Reap was ook de eerste bestemming van de ouders van Jeanne. Heel leuk om ze weer te zien (en heerlijk om stiekem mee te genieten van het zwembad van hun hotel. Was maar een klein beetje luxer dan onze 10 dollar hostels :)).
Vanaf Siem reap zijn we om 05.00 met de tuc tuc naar Angkor gegaan; dé bezienswaardigheid van Cambodja. Omdat we al zoveel verhalen hadden gehoord van mensen die bestolen waren in de tuc tuc, zaten wij tijdens de rit panisch met onze tassen tussen onze armen geklemd. We waren de enigen.. We hebben de zonsopgang bij Angkor Watt bekeken en weer flink veel tempels gezien, genoeg voor aankomende weken ;).
De volgende dag zijn we weer vroeg opgestaan om te gaan paardrijden! Gelukkig kregen we geen magere, kleine stakkers, maar mooie energieke Cambodian ponies! Volgens onze gids de single ladies van de kudde; nou, Roos voelde meteen een klik! We twijfelden of ze in Cambodja een andere manier van lichtrijden hadden, maar het bleek gewoon dat onze gids nog maar drie weken geleden had leren paardrijden en lichtrijden gewoon een hele opgave voor hem was.. Zijn verantwoordelijkheid kwam ook naar voren tijdens de pauze. De paarden mochten gewoon los staan en naar huis rennen als ze wilden. Roos vroeg nog of we de teugels misschien moesten vastpakken of achter de beugels moesten steken, maar nee, was niet nodig.. oke dan! Verder een hele mooie rit gehad door de rijstvelden en de countryside van Siem Reap. Toen we afstapten voelden we wel meteen dat er iets flink mis was met onze zitbotjes.

De week erna zijn we met het busje van de ouders van Jeanne meegereisd naar de wat kleinere stadjes van Cambodja: Stung Treng, Kratie en Balung. We hebben onderweg veel gezien van het platteland; veel houten huisjes op palen, veel groen en iedereen heeft daar een eigen koe aan straat staan als huisdier. Heel leuk om alle verhalen van de gids van Sjaak en Jos te horen over de dingen waar we langs kwamen.

In Stung Treng had sinterklaas een cadeautje achtergelaten in het hotel van de ouders van Jeanne (jumm) en in Balung zijn we achterop de motorbike (!!!!) op zoek gegaan naar de kleinere villages met de gids. De villages nooit gevonden, maar een mooie countryside gezien en toch nog achter op een motorbike gezeten!! Verder hebben we nog een tochtje met zn vieren gedaan naar een aantal watervallen en een meer. Wij maakten foto's van de monniken, zij van ons in bikini..

Na de dorpjes zijn we vertrokken naar Phnom Penh. Onderweg nog een lekker stukje spin op. Wordt hier gezien als een soort bitterbal; lekker snacken bij een biertje. In Phnom Penh zijn we naar de Killingfields geweest: heel heftig. Dit is een van de plekken waar 1/5e van de bevolking vermoord is door de Khmer Rouge. Bizar om te zien dat er tegenwoordig nog steeds kleren en botten omhoog komen door de regen bij de massagraven. Verder zijn we nog naar de gevangenis geweest. Hier waren foto's te zien van lijken en gevangenen en hoorden we de ergste verhalen door onze koptelefoon, bijvoorbeeld over de vreselijke manieren van martelen en zelfs een fragment van in de rechtszaal waar een van de leiders veroordeeld werd. Vreselijk. En dan te bedenken dat dit allemaal nog maar 30 jaar geleden is.

Thailand
Na nog een paar dagen Battambang in Cambodja zijn we de grens over gegaan naar Thailand. Een van de eerste dingen die we daar zagen was een bedelend jongetje dat serieus nog maar net kon lopen en nog amper haargroei had. Bedelen is dus gewoon een van de eerste dingen die ze hier leren. Ongelofelijk..

In Bangkok aangekomen waren we al snel helemaal gelukkig. Jeanne zag al snel een Mac Donalds en ook de bekende kledingwinkels (h&m, forever 21 etc.) vielen wel in de smaak! Op het begin van onze trip hadden we nooit gedacht dat we zo blij zouden zijn om weer wat westerse dingen te zien. Buiten het kattenhostel (waar minstens 12 katten rondliepen) kunnen we Bangkok samenvatten als: shoppen (nadat we onze shirtjes en broeken (2 paar van beide) 2 maanden lang gedragen hadden, waren deze toe aan vervanging!), stappen (jammer dat de kroegen om 1 uur dicht gingen), mega druk verkeer (ambulances en polities stonden ook gewoon met loeiende sirenes uren in de file), leuke eetstalletjes (voor het eerst op straat gegeten!), veel bijzondere mensen en een goede ervaring met een dorm!

Na een paar dagen Bangkok zijn we naar Chiang Mai vertrokken. Weer een hele leuke stad. Ook hier zijn we een avond uit geweest en zijn we naar een elephant rescue park geweest. Olifanten waren hier gered uit het circus. We mochten ze banaantjes voeren, er even op rijden en ze wassen. Van een afstandje lijkt zo'n olifant best lekker te zitten. Dit viel alleen stiekem best een beetje tegen..
We hebben lang getwijfeld of we kerst zouden vieren in Chiang Mai, of in Pai. Uiteindelijk toch besloten om naar Pai te gaan. Beste keuze ever! Een heel mooi, sfeervol dorpje in de bergen, met amper verkeer, waar wel genoeg te doen was. Overal liepen hippies rond en je hoorde vaak reggae muziek uit de hippe en relaxte barretjes komen. Dit stadje trok ook duidelijk een ander publiek; niemand die hier onze tevaatjes beoordeelde hoor! Wauw, backpackersstyle à la crème! Alle hostels bestonden hier ook uit houten blokhutjes. Heel leuk! Op kerstavond zijn we gaan stappen in de Don't cry bar. Geweldig feestje met leuke mensen en puppy's! Eerste kerstdag hebben we genoten van een heerlijk kerstmaal, voor maar liefst 7 dollar per persoon. Doe maar duur! Onze tweede kerstdag bestond uit hiken in de bergen. Nooit verwacht dat wij kerst nog eens zo zouden vieren. We hebben een twee daagse trekking gedaan (zwaaar!!), waarbij we aten en sliepen bij locals in een klein dorpje (dat bestond uit 5 huisjes), midden in de bergen. Geweldige ervaring. Heel primitief: de huisjes waren gemaakt van bamboe en bananenbladeren, er was geen elektricitieit en we sliepen letterlijk op de grond. Alles waar we van leefden kwam regelrecht uit de natuur. Zo werden onze bekers en stokjes om mee te eten ter plekke door de gids gemaakt van bamboe, dronken we gekookt rivierwater met een paar bladeren erin (thee) (en nog steeds niet ziek!) en hadden we onze zelfgemaakte lunchpakketjes in bananenbladeren mee. Nou wij zijn fan hoor! We hebben alvast maar een wekelijks boswandelingetje ingepland voor als we terug zijn in Nederland ;).

We wilden met nieuwjaarsavond graag naar de full moon party op Koh Phangan, maar alle bussen die kant op waren volgeboekt met de feestdagen. Na veel gedoe zijn we (na een rit van 35uur, zonder slaap) uiteindelijk toch nog geheel onverwacht aangekomen op Koh Samui. Van te voren hadden we van een aantal mensen gehoord dat de full moon party leuk is voor één keertje.. Ook al veel waarschuwingen gehad (pas op voor drugs en glas in je voeten, ga niet in het vuurspringtouw, loop als vrouw zijnde altijd in een groep, word niet dronken en stap niet in speedbootjes). Goeed, omdat we zo veel moeite gedaan hadden om hier te komen, hebben we toch maar besloten om hier een leuk feestje van te maken.. Tsja, hoe gaan we het eens omschrijven.. Het gemiddelde IQ op het eiland lag bijzonder laag, iedereen zat aan de drugs en 9 van de 10 mensen functioneerden al niet meer toen wij aankwamen. Dus al snel besloten om naar een ander strand te gaan. Daar zouden ook mensen zijn die we met kerst hadden leren kennen. Op het andere strand aangekomen bleek dat vele bijzondere fullmoonpartygangers ook daar naar toe gingen.. 's Nachts door de bergen gelopen op zoek naar een bepaalde kroeg (niet met z'n tweeën hoor hihi) en daar gechilld met geordie shore types omdat we die andere mensen niet meer konden vinden. Goed, de terugweg.. Dit was wel nog een dingetje. De enige manier om weer terug naar het andere strand te komen was met de (behoorlijk krakkemikkige) boot. De zee was super wild, maar we hadden geen andere keuze: het bootje ging serieus verticaal en klapte dan vol weer neer op het water, waarbij hij aan alle kanten kraakte en wij bijna uit de boot geslingerd werden. En dit zo'n half uur lang :). Toen we nog 1.5 uur moesten wachten voor de ferry terug naar Koh Samui hadden we een spelletje gespeeld: Wie als eerst een normaal persoon zag tussen het naar huis strompelende volk (waarvan 1 op de 3 met verband rond hun benen/armen rondliep door brandwonden of glas), kreeg een zakje chips. Er zijn geen prijzen gevallen. Wat een bijzondere ervaring was dit. Deze nieuwjaarsavond gaan wij never nooit meer vergeten. Maarja, een goed begin is het halve werk toch?

Ps. Er is nu tot 3 keer toe aan ons gevraagd of Jeanne misschien de moeder van Roos is. Aan wie ligt dit? Dan weten we wie van ons een bezoekje aan de plastisch chirurg moet brengen. Dit wordt onderhand een ernstige zaak!